Juist als het weer wat minder is, zoals vandaag, verlang ik er naar. Lekker op m’n rug in het hoge gras liggen, kijken naar de wolken, genieten van de zon en het zachte gezoem van het leven om me heen. Even bijkomen van hard werken, even niets aan je hoofd. Het lijkt zo vanzelfsprekend.
Maar al jaren blijven de berichten over verontrustende, wereldwijde bijensterfte terugkomen in de media. En dan gaat het alleen nog maar over de zoemende insecten waar we makkelijk van bij kunnen houden hoeveel volken er sterven. Hoe zit het met de sterfte onder hommels, bijvoorbeeld? En onder al die andere insecten? Als dit doorgaat, zoemt er straks niets meer, als je in het gras ligt op een mooie lentedag. Als je al in het gras ligt, want 70% van onze voedselproductie is afhankelijk van bestuiving door die kleine zoemers. Als stadsmens kan je je dat nauwelijks voorstellen, maar zonder bijen hebben we een enorm probleem. Zonder bijen geen eten. Lees verder
