Drie oktober viel het Flevolandse College van Gedeputeerde Staten, naar aanleiding van het rapport van de Onderzoekscommissie Procesgang Oostvaarderswold. Het college had Provinciale Staten structureel onvoldoende geïnformeerd en belangrijke bestuurlijke signalen gemist. Ernstige zaken. Het college stapte terecht voltallig op. Volgens het college zelf was dat niet om de inhoud van het rapport, maar vanwege de beeldvorming, die het gevolg was van de gebrekkige procedure. Op donderdag 1 november wordt nu een extra vergadering georganiseerd om 3 van de 4 gedeputeerde te herinstalleren. Uit de manier waarop die vergadering is gepland spreekt niet dat Provinciale Staten serieus genomen worden. Kwalijke zaak.
Twee weken terug publiceerde verkenner Willibrord van Beek (VVD) zijn advies: doorgaan met de oude coalitie en met het oude coalitieakkoord. CDA en CU gaven in de statenvergadering aan dit te zien als steun voor hun lijn. D66 is het hier allerminst mee eens. Een omslag in de bestuurscultuur, waar ook CDA en CU verantwoordelijk voor zijn, is noodzakelijk. Het College moet Provinciale Staten serieus nemen. Door de cultuur waarin dat niet gebeurde, viel het college over het Oostvaarderswold. Dat moet ons niet nog eens gebeuren. Maar door de (zetel)verhoudingen in de Staten, is Flevoland min-of-meer tot deze coalitie veroordeeld. De omslag in de bestuurscultuur moeten we daardoor met de oude partijen maken. Terwijl die al 26 jaar de coalitie uitmaken. Dat de veroorzakers van het probleem nu ook de oplossing moeten gaan bieden, zet ons al op 0-1 achterstand. Dan zou je verwachten dat de coalitie alles op alles zet om de verbeteringen waar te maken. Om aan haar geloofwaardigheid te werken. Maar met de installatie van de ‘nieuwe’ gedeputeerden gaat het al niet goed.
Het college is opgestapt met maar één opmerking over de inhoud van het onderzoeksrapport: ze herinnerden zich het anders. Nu, vier weken later, komt dezelfde coalitie, met hetzelfde coalitieakkoord en 3 van de 4 gedeputeerden terug. Waaronder de politiek verantwoordelijk gedeputeerde. Zonder verantwoordingsdebat. Zonder debat over hoe we wél willen dat het in de toekomst gaat. De coalitie vindt het kennelijk niet nodig. En nee, dan neem je jezelf niet serieus.
De herinstallatie moet plaatsvinden in een extra Statenvergadering. Omdat de gedeputeerden bij het vallen van het college dezelfde dag nog hun ontslagbrief indienden. Zonder die extra vergadering moeten ze per 3 november uit dienst en op wachtgeld. Om ze anderhalve week later weer aan te nemen. Gedoe natuurlijk. Een ambtenaar heeft er wat administratie aan, misschien wel een paar dagen werk, en de Commissaris zit één of twee collegevergaderingen alleen. Dat is natuurlijk veel erger dan een extra Statenvergadering organiseren. Met 39 statenleden, griffiemedewerkers, catering en de portier. Al met al gauw dik meer dan 60 mensen, die een avond bezig zijn. Toch al gauw goed voor zes werkweken inzet bij elkaar. Nee, dan voel je je niet serieus genomen.
De extra Statendag wordt op donderdag 1 november georganiseerd. Terwijl de Statendagen normaal op woensdag zijn. Daardoor is een aantal Statenleden verhinderd. Maar op woensdag kon niet, want dan kon de Commissaris niet. Hoewel er voor hem wél een vervanger is. Van de woensdag kan alleen bij spoedeisend belang afgeweken worden. Dat de Commissaris niet kan op woensdag en anders wellicht anderhalve week zonder gedeputeerden zit is volgens mij geen spoed eisend belang. Dat is het gevolg van onhandig optreden van het Flevolands bestuur. En nee, als er zo met de planning wordt omgegaan, dan wordt je als statenlid niet serieus genomen.
De Commissaris onttrekt zich ook al aan de verantwoordelijkheid voor wat er mis ging in de procesgang rond het Oostvaarderswold. “Ik sta daarboven” merkte hij fijntjes op bij Omroep Flevoland. Terwijl de Commissaris juist de taak heeft het proces van de politieke en bestuurlijke besluitvorming te bewaken. Terwijl het juist in dat proces spaak is gelopen. Volgens mij is het zaak dat de Commissaris laat zien zich in te zetten voor een gezonde bestuurscultuur, waarin de Staten serieus worden genomen. En nu gaat hij zó met een extra vergadering voor Provinciale Staten om. Ik voel me als statenlid nu zeker niet serieus genomen!